cub

[kʌb]

n.

1) маладо́е медзьвядзянё, ваўчанё; шчанё дзі́кага зьве́ра

2) Figur. малакасо́с -а m.; шчаню́к -а́ m.

•

- cub reporter

- cub scout

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)