brzeszcze

н. вастрыё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pinpoint​1 [ˈpɪnpɔɪnt] n.

1. не́шта ве́льмі мале́нькае, нязна́чнае

2. вастрыё шпі́лькі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

knife edge

вастрыё n., лязо́ нажа́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arrowhead

[ˈæroʊhed]

n.

наканцо́ўе n., вастрыё стралы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mésserspitze

f -, -n вастрыё [ко́нчык] нажа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акмі́т

(ад гр. akme = вастрыё)

мінерал, бурая ігольчатая разнавіднасць эгірыну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

nib

[nɪb]

n.

1) ко́нчык -а m., вастрыё n.

2) вастрыё пяра́ (для піса́ньня)

3) дзю́ба f. (у пту́шкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзя́ка, ‑і, ДМ дзяцы, ж.

Разм. Падзяка. — От, дзякуй вам, Філіпавіч, — і гэтую дзяку, як вастрыё, кінула дзяўчына ў мяне. Наўроцкі. Дзякай сыт не будзеш. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джа́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Колючы орган ці частка цела жывёл і раслін для ўпрысквання атрутнага рэчыва.

Д. пчалы.

Змяінае д.

2. Вастрыё колючага ці рэжучага інструмента, прадмета.

Д. касы.

3. перан. Пра што-н. вострае, з’едлівае.

Д. сатыры.

|| памянш. джа́льца, -а, мн. -ы, -аў, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

żeleźce

н. уст. вастрыё, жалезны наканечнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)