васса́л прям., перен. васа́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wasal

м. гіст. васал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

феадата́рый

(лац. feudatarius)

тое, што і васал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

vassal [ˈvæsl] n.

1. hist. васа́л

2. (to) зале́жная асо́ба або́ краі́на;

a vassal state васа́льная дзяржа́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vasáll

[va-]

m -en, -en гіст. васа́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фео́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Гіст. У Заходняй Еўропе ў перыяд сярэдневякоўя — зямля, пасада ці даход, які атрымліваў васал ад свайго сеньёра як спадчыннае ўладанне за ваенную ці адміністратыўную службу.

[Ад лац. feodum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lennik

м. гіст. леннік; васал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hołdownik

м. гіст. васал; леннік; даннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БАРО́Н

(франц. baron),

у Зах. Еўропе ў сярэднія вякі непасрэдны васал караля, пазней радавы дваранскі тытул (жан. баранэса). У Англіі (захаваўся і цяпер) тытул знаці, па рангу ніжэйшы за тытул віконта.

т. 2, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Léhnsmann

m -(e)s, -männer i -leute гіст. ле́ннік, васа́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)