вариа́нт варыя́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыставі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Чыставы рукапіс, чыставы варыянт чаго-н.

Перапісаць у ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акцентологи́ческий акцэнталагі́чны;

акцентологи́ческий вариа́нт акцэнталагі́чны варыя́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

відазме́на, ‑ы, ж.

Разнавіднасць, варыянт чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лацінаамерыка́нцы, -аў, адз. -ка́нец, -ка́нца, м.

Насельніцтва Лацінскай Амерыкі.

|| ж. лацінаамерыка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. лацінаамерыка́нскі, -ая, -ае.

Лацінаамерыканскія краіны.

Л. варыянт іспанскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

розначыта́нне, ‑я, н.

Спец. Варыянт якой‑н. часткі асноўнага тэксту літаратурнага твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Variánte

[va-]

f -, -n варыя́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

finalize, BrE finalise [ˈfaɪnəlaɪz] v. завярша́ць; афармля́ць (канчатковы варыянт)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

variant​1 [ˈveəriənt] n. (of/on) варыя́нт; тып, від

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wersja

ж. версія; варыянт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)