Разм.Валтузіцца на працягу нейкага часу. Мы ўзяліся накрыжкі, .. павалтузіліся крыху, а потым, злаўчыўшыся, я паклаў яго на лапаткі «па ўсіх правілах класічнай барацьбы».Рунец.— Паглядзім, што ты пад вечар заспяваеш, як з пянёчкамі павалтузішся, — усміхнуўся Жэнька.Зуб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барбацёр
(фр. barboter = літар.валтузіцца ў вадзе, у гразі)
прыстасаванне ў выглядзе труб з маленькімі адтулінамі для прадзімання газу (паветра) ці пары праз слой вадкасці; выкарыстоўваецца ў хімічнай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
по́ркаццаразм. hantíeren vi; sich (D) zu scháffen máchen (напр. – накухні); sich ábgeben* (здробяззю); séine líebe Not háben, herúmwirtschaften vi (валтузіцца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Ке́знуцца ’капрызіце, непакоіцца’ (Сл. паўн.-зах.). Лексічнае пранікненне з балт. Параўн. літ.kelzołis, keiziotis ’валтузіцца, кідацца’ (там жа, 456). Балтыйскае паходжанне пацвярджаецца таксама геаграфіяй беларускага слова. Параўн. яшчэ кезам (гл.) у фразе «кезам прайшла калʼа нас, нʼичога пʼе сказала» (Сцяшк. Сл., 208).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кні́біць ’марочыць, дакучаць, назаляць’ (Нас.). Ці не звязана з укр.гнобити, гонобити ’прыгнятаць, піснуць’. Гл. ЕСУМ, 1, 539. Лаўчутэ (Балтизмы, 68) лічыць кнібіць балтызмам. Яна спасылаецца на Вяржбоўскага, які звязваў беларускае слова з літ.кпу́Ьсіоіі ’шчыпаць, церабіць’, а таксама літ.knibinti, knibinėti ’валтузіцца, кешкацца’, лат.kniebt, knipet ’шчыпаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
jumble
[ˈdʒʌmbəl]1.
v.t.
1) зьме́шваць, бязла́дна блы́таць
2) трэ́сьці
2.
v.i.
бязла́дна ру́хацца, валту́зіцца
3.
n.
1) бязла́дная мешані́на, ку́ча f.
2) блытані́на f.
3) падкіда́ньне, трасе́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вози́тьсяIнесов.
1.(с кем, чем) важда́цца; (с кем, чем, около кого, чего)валту́зіцца; (нянчиться) ня́ньчыцца; (заниматься кропотливыми делами) по́ркацца, ке́шкацца;
2.(шумно играть) дурэ́ць, гуля́ць;
3.(медлить) мару́дзіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Закамы́рдзіцца ’надзьмуцца, пакрыўдзіцца’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. рус.стаўрап.камыза́ ’капрызнае дзіця’, укр.закомези́тися ’закапрызіць’, комези́тися, комизи́тися ’валтузіцца, марудзіць, крыўдзіцца’. За‑, вядома, прэфіксальнае. Магчыма, што і ка‑/ко‑ мае прэфіксальны характар. Тады трэба шукаць зыходны корань тыпу мез‑, мырз‑ (дз < з, відаць, экспрэсіўны пераход, як і устаўка ці апушчэнне ‑р‑). Можа, ён звязаны з рус.дыял.ніжнегар.мырзать ’поўзаць па падлозе’ ці з рус.мерзить, укр.мерзи́ти ’адчуваць, выклікаць агіду’. Няясна.