ва́жка нареч. ве́ско, убеди́тельно, полнове́сно, си́льно; см. ва́жкі3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

material2 [məˈtɪəriəl] adj.

1. матэрыя́льны

2. ва́жны, ва́жкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўнава́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае поўную, нармальную вагу; важкі. Павольна гойдаюцца на ветры паўнаважкія каласы пшаніцы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замашны́, ‑ая, ‑ое.

Ёмкі, важкі, зручны для замаху. Замашны венік. Замашны серп. □ Ракуцька.. хапіў замашны кій і пагнаўся за Паліводскім. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полнове́сный

1. паўнава́жкі;

2. перен. ва́жкі;

полнове́сные до́воды ва́жкія до́вады.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

weighty

[ˈweɪti]

adj.

1) цяжкі́; ва́жкі

2) ва́жны, уплыво́вы; ва́жкі, перакана́ўчы

weighty arguments — ва́жкія, перакана́ўчыя аргумэ́нты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burdensome

[ˈbɜ:rdənsəm]

adj.

ве́льмі цяжкі́; ва́жкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ważki

1. важкі, важны, значны, сур’ёзны;

ważki argument — важкі аргумент;

2. уст. цяжкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́жкасць ж.

1. весо́мость, уве́систость;

2. перен. ве́скость, убеди́тельность, полнове́сность; см. ва́жкі3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ва́жкае ’печань у кабана’ (КСТ). Ад важкі1. Значэнне звязана, відаць, з антонімам лёгкае, лёгкія. Гл. яшчэ вагкуша.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)