звадкава́ны, -ая, -ае (спец.).

Ператвораны ў вадкі стан.

З. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стул, -у, м. (спец.).

Дзеянне кішэчніка; спаражненне.

У хворага быў вадкі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газалі́н, -у, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты; недаачышчаны бензін.

|| прым. газалі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міксту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Вадкі лекавы сродак з сумесі некалькіх рэчываў.

М. ад кашлю.

|| прым. міксту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звадкава́цца, ‑куецца; зак.

Перайсці ў вадкі стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ксіло́л, ‑у, м.

Вадкі араматычны вуглевадарод, аналаг бензолу.

[Ад грэч. xylon — дрэва і лац. ol(eum) — алей.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ртуць, -і, ж.

Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.

Жывы як р. (вельмі рухавы).

|| прым. рту́тны, -ая, -ае.

Ртутная руда.

Р. тэрмометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ciekły

вадкі; цякучы;

stan ciekły ciała — вадкі стан цела

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

марына́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Вадкі соус з воцату, прыпраў і алею.

2. звычайна мн. Замарынаваныя прадукты.

|| прым. марына́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ажыжэ́нне, ‑я, н.

Спец. Ператварэнне газаў у вадкі стан шляхам ахаладжэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)