lair [leə] n. бярло́г(а), нара́ (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мядзве́дзеў медве́дя; медве́жий;

м. бярло́г — берло́га медве́дя; медве́жья берло́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Берало́г. Гл. бярло́г.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́гово ср. ло́гава, -ва ср.; (берлога) бярло́г, род. берлагу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bärenhöhle

f -, -n бярло́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

берло́га ж., прям., перен. бярло́г, род. берлагу́ м., бярло́га, -гі ж.; (логовище) ло́гавішча, -шча ср., ло́гава, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

barłóg, ~ogu

м.

1. падсціл, падсцілка;

2. бярлог, бярлога; логава;

leżeć w ~u — ляжаць у бярлозе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

den [den] n.

1. бярло́г(а), ло́гава, ло́гавішча (таксама перан.);

This is my den. infml Гэта маё логава;

a den of thieves прыто́н зло́дзеяў;

a den of vice прыто́н

2. BrE, infml рабо́чы кабіне́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lair

[ler]

1.

n.

1) бярло́гm., ло́гава, ло́гвішча n. (зьве́ра)

2) ло́гава, прыту́лішча n. (чалаве́ка)

3) Brit. шала́ш -а́ m., за́гарадзь f. (для жывёлы)

2.

v.i.

спаць, ляжа́ць у ло́гаве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Гайно́ ’бярлога, логава’ (БРС, Шат., Бяльк., Мат. Гом., 3, Шатал.); ’бярлог’ (Яшк., Касп., Грыг., Мядзв.), таксама ’гняздо’ (Мат. Гом., 3), га́йна ’логава, беспарадак’ (Янк. III). Укр. гайно́ ’гной, кал; падсцілка з саломы для жывёлы; бярлога; беспарадак’, рус. га́йно́ ’гняздо, логава звера; гняздо птушкі; сабачая будка, палатка; хлеў; падсцілка для свіней і да т. п’. Няма ў слоўніках Слаўскага і Фасмера. Рудніцкі (531) хоча бачыць тут эўфемізм для зыходнага слова *govьno. Няпэўна. Невядома, ці ёсць нейкая сувязь з чэш. hejno, славац. hajno, польск. дыял. gajno ’стада авечак, сагнаных разам’ (аб гэтых словах гл. Махэк₂, 164).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)