зачарсцве́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў чэрствым, зацвярдзеў.

З. кавалак хлеба.

2. перан. Бяздушны, нячулы.

Зачарсцвелая натура.

|| наз. зачарсцве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чэ́рствы, -ая, -ае.

1. Засохлы, цвёрды, сухі, нясвежы.

Ч. хлеб.

Чэрствая булка.

2. перан. Нячулы, бяздушны.

Ч. чалавек.

Чэрствая душа.

|| наз. чэ́рствасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

soulless [ˈsəʊlləs] adj. бессардэ́чны, бязду́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bezduszny

бяздушны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heartless [ˈhɑ:tləs] adj. бессардэ́чны, бязду́шны; бязлі́тасны, жо́рсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieużyty

чэрствы; бяздушны, сухі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hard-hearted [ˌhɑ:dˈhɑ:tɪd] adj. бессардэ́чны, бязду́шны, чэ́рствы; бязлі́тасны, жо́рсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скаці́на, -ы, ж. (разм.).

1. зб. Буйная сельскагаспадарчая жывёла.

Пасвіць скаціну.

Пагнаць скаціну ў поле.

2. перан. Грубы, бяздушны чалавек (груб., лаянк.).

|| памянш.-ласк. скаці́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

séelenlos

a бязду́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

callous [ˈkæləs] adj. бязду́шны, бессардэ́чны, нячу́лы, неадчува́льны, чэ́рствы, абыя́кавы;

a callous answer бязду́шны адка́з;

callous indifference чэ́рствая абыя́кавасць;

a callous man бессардэ́чны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)