бягу́ння, ‑і, ж.

Жан. да бягун (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprinter [ˈsprɪntə] n. sport бягу́н на каро́ткія дыста́нцыі, спры́нтар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мітэльштрэ́кер

(ням. Mittelstrecker)

бягун на сярэднія дыстанцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

runner [ˈrʌnə] n.

1. бягу́н, удзе́льнік спабо́рніцтва па бе́гу;

a long-distance runner бягу́н на до́ўгую дыста́нцыю;

a marathon runner марафо́нец

2. пасы́льны, кур’е́р

3. по́лаз (у санях)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pant [pænt] v. ця́жка ды́хаць, задыха́цца;

The runner was panting. Бягун цяжка дыхаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wéttläufer

m -s, - бягу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Бегун, беґун ’завеса’ (ст.-бел.; Булыка, Запазыч.): двери на бегунах (беґунах). Запазычанне з польск. biegun (ад biegać) ’тс’ (Булыка, Запазыч., 39). Трэба дадаць, што факт запазычання сведчыцца толькі гукам ґ, бо гэта слова ёсць і ў рус. мове (бегуны́ з падобным значэннем), і ва ўкр. (бігун). Таму можна лічыць, што бел. бегу́н ’бягун, слупок, на якім трымаюцца вароты ў шуле’ (Бяльк.) і бягу́н ’завеса’ з’яўляюцца самастойнымі ўсх.-слав. утварэннямі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szybkobiegacz

м. скараход; ганец, бягун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

biegacz

м.

1. скараход;

2. бягун;

biegacz krótkodystansowy — бягун на кароткія дыстанцыі; спрынтэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Máhlstein

m -(e)s, -e жаро́н, бягу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)