разбушава́цца, -шу́юся, -шу́ешся, -шу́ецца; -шу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць; стаць бурным (пра стыхійныя з’явы).

Разбушавалася непагода.

2. перан. Пачаць моцна шумець, буяніць (разм.).

Разбушаваўся бацька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак.

Бушаваць некаторы час. Бура пабушавала і сціхла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак.

Перастаць, скончыць бушаваць. Адышлі халады і слата, адбушавалі першыя навальніцы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхадзі́цца, -хаджу́ся, -хо́дзішся, -хо́дзіцца; зак.

1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.

Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).

Усхадзіўся вецер.

|| незак. усхо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wüten

vi лютава́ць, бушава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узбушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.

Пачаць бушаваць (пра вецер, мора і пад.). Мора ўзбушавалася. // перан. Раскрычацца, пачаць буяніць. Пад вечар узбушаваўся стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яри́ться несов.

1. (приходить в ярость) прост. раз’ю́швацца, злава́цца;

2. перен. бушава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bluster​2 [ˈblʌstə] v.

1. пагража́ць; го́ласна крыча́ць;

bluster out threats выкры́кваць пагро́зы

2. бушава́ць, раўці́ (пра буру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зло́биться несов., разг. злава́ць, злава́цца; (бушевать — о буре, вьюге и т. п.) бушава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буя́ніць

1. (скандаліць, бушаваць) randalíeren vi, krakéelen vi, Radáu machen, Únfug tréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)