rosebud [ˈrəʊzbʌd] n. буто́н ру́жы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rosebud

[ˈroʊzbʌd]

n.

пу́пышка, буто́н ру́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Knspe

f -, -n бат. пупы́шка; буто́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pąk

м. бат. пупышка; бутон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пу́пінак ’малы круглы чалавечак’ (слонім., Нар. словатв.), пупянок ’сасок грудзей’ (карэл., пін., Шатал.), пу́пэнокбутон; страўнік у птушак’ (Сл. Брэс.); сюды ж укр. пу́пінокбутон; маленькі агурок’, рус. пупёночкы ’саскі грудзей’, пу́пень ’драўляная затычка ў лодцы’. Да пуп (гл.), параўн. паралельныя ўтварэнні балг. пупу́няк ’вельмі малы чалавек; маленькае колца’ (БЕР, 5, 857, ад пуп), макед. пупунок ’пупышка, бутон; каробачка (бавоўны і інш.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bud1 [bʌd] n.

1. пупы́шка;

be in bud быць у пупы́шках

2. буто́н

3. AmE, infml дру́жа (у зваротку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́нчык ’круглы смажаны ў тлушчы піражок’ (ТСБМ), по́нчка ’булачка’ (Сцяшк. МГ), укр. по́нчик, рус. по́нчик ’тс’. З польск. pączek ’пончык, пышка’, ад першаснага ’пупышка, бутон’, што ў сваю чаргу ад pąk ’пупышка, бутон’ — да pękać ’трэскацца, лопацца’ (Банькоўскі, 2, 520).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́нчка ’пухір, бурбалка’ (Сцяшк. Сл.). З польск. pączek ’пупышка, бутон’. Гл. пончык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пі́плух, nirtyxбутон кветкі’ (Растарг.). Відаць, роднаснае лексеме птушка < пупышка пры ад’ідэацыі пухнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лупоны ’суквецце сланечніку’ (карэліц., Сл. ПЗБ). Да лупі́ць1. Суфікс ‑он, відавочна, пад уплывам слова бутон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)