Соўка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Соўка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
мязга́, -і,
1. Мяккая частка дрэва, што знаходзіцца паміж карой і драўнінай.
2. Маса, якая атрымліваецца пасля расцірання чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
shepherd’s pie
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бульбяны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да бульбы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бульбяны́
прыметнік, адносны
| бульбяны́ | бульбяно́е | бульбяны́я | ||
| бульбяно́га | бульбяно́й бульбяно́е |
бульбяно́га | бульбяны́х | |
| бульбяно́му | бульбяно́й | бульбяно́му | бульбяны́м | |
| бульбяны́ ( бульбяно́га ( |
бульбяну́ю | бульбяно́е | бульбяны́я ( бульбяны́х ( |
|
| бульбяны́м | бульбяно́й бульбяно́ю |
бульбяны́м | бульбяны́мі | |
| бульбяны́м | бульбяно́й | бульбяны́м | бульбяны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мязга́, ‑і,
1. Мяккая частка дрэва паміж карой і драўнінай.
2. Маса, якая ўтвараецца пасля таўчэння, расцірання чаго‑н.; жамерыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камы́, ‑оў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бульбяны́ Kartóffel-;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Stärkemehl
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)