linka

ж. вяроўка; канат;

linka holownicza — буксірны трос

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schlépptau

n -s, -e буксі́рны кана́т [трос]

ins ~ néhmen* — узя́ць на буксі́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паро́м, ‑а, м.

Плыт або пласкадоннае судна для перавозкі людзей або грузаў цераз рэчку, возера, праліў. — На беразе нідзе ні чоўніка, ні парома, а тут трэба хутчэй перапраўляцца, пакуль не заўважылі. Краўчанка. Як толькі прайшоў крыгаход, на рацэ затарахцеў буксірны катэр і пацягнуў з аднаго на другі бераг вялізны паром. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквапла́н

(ад аква- + -план)

невялікі плыт, стоячы на якім і трымаючыся за буксірны канат самаходнага судна, спартсмен перамяшчаецца па вадзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́тэр, ‑а, м.

1. Невялікае самаходнае судна для транспартных, спартыўных, ваенных і прамысловых мэт. Катэр на падводных крылах. Тарпедны катэр. Дэсантны катэр. □ Прыняўшы на борт пасажыраў, катэр накіраваўся да парахода. «Звязда». Як толькі прайшоў крыгаход, на рацэ затарахцеў буксірны катэр і пацягнуў з аднаго на другі бераг вялізны паром. Грахоўскі.

2. Тып ваенна-марской парусна-грабной шлюпкі.

3. Старадаўняе паруснае аднамачтавае судна.

[Англ. cutter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lina

lin|a

ж. трос, канат; вяроўка;

~a holownicza — буксірны трос;

przeciąganie ~y — перацягванне каната

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tow

I [toʊ]

1.

v.t.

цягну́ць на буксі́ры

2.

n.

1) буксі́раваньне n.

2) буксі́р -у m.

3) буксірны кана́т

4) карабе́ль, аўтамабі́ль на буксі́ры

•

- in tow

II [toʊ]

1.

n.

1) кудзе́ля f., зрэ́б’е n.

2) па́кульле n.

2.

adj.

зрэ́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кана́т м. Seil n -(e)s, -e; Tau n -(e)s, -e (для прычала); Strang m -(e)s, Stränge;

я́карны кана́т Ánkertau m;

буксі́рны кана́т Schléppseil n, Schlépptau n;

пераця́гванне кана́та (гульня) Táuziehen n -s;

хадзі́ць па кана́це auf dem Seil láufen* [tánzen];

спуска́цца па кана́це ábseilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)