builder [ˈbɪldə] n. будаўні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

строи́тель прям., перен. будаўні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метрабу́давец, ‑даўца, м.

Будаўнік метрапалітэна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Му́рож ’будаўнік, каменшчык’ (ТС). З польск. murarz ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

до́йлід

(літ. dailide)

будаўнік; архітэктар, зодчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lądowiec

м. разм. інжынер-будаўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Báuarbeiter

m -s, - рабо́чы-будаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

builder

[ˈbɪldər]

n.

будаўні́к -а́ m., падра́дчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Báuunternehmer

m -s, - прадпрыма́льнік-будаўні́к, падра́дчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

structural [ˈstrʌktʃərəl] adj.

1. структу́рны;

structural geology тэкто́ніка

2. будаўні́чы, канструкты́ўны;

a structural engineer інжыне́р-будаўні́к;

structural engineering будаўні́чая тэ́хніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)