брике́т техн. брыке́т, -ту и (об отдельной кирпичине) -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Présskohle

f -, -n ву́гальны брыке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

briquet, briquette

[brɪˈket]

n.

брыке́т -а, -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Таршы́на, ’тарфіна, кавалак торфу’ (Юрч.), таршы́нка ’брыкет торфу’ (Ян.). Ад торх (гл. торф) як порах — парушынка, парушына, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Brikétt

n -s, -e i -s брыке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

торфабрыке́т

(ад торф + брыкет)

спрасаваны ў выглядзе плітак, цаглін торф, які выкарыстоўваецца як паліва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

peat

[pi:t]

n.

1) торф -у m.

2) тарфяны́ брыке́т

•

- peat bog

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brykiet, ~u

м. брыкет;

palić ~ami — паліць брыкетам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cegła

ж.

1. цэгла;

cegła palona — абпаленая цэгла;

2. цагліна; брыкет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фрэ́зерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрэзы, фрэзера. Фрэзерная галоўка. // Забяспечаны фрэзай, з фрэзай (у 1 знач.). Фрэзерны станок. // Звязаны з выкарыстаннем фрэзы (у 1 знач.). Віташкевіч становіцца гаспадаром складанага станка, на якім выконваюцца такарныя, свідравальныя, расточныя і фрэзерныя работы. Кавалёў. // Атрыманы з дапамогай фрэзы (у 2 знач.). Надбудова тая — элеватар для фрэзернага торфу, з якога мы робім брыкет. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)