«Браты Хрыстовага воінства», гл. Мечаносцы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Тры браты азоўскія» (дума) 4/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бра́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бра́т браты́
Р. бра́та брато́ў
Д. бра́ту брата́м
В. бра́та брато́ў
Т. бра́там брата́мі
М. бра́це брата́х
Кл. бра́це -

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блізня́ты, -ня́т, адз. блізня́ і блізнё, -ня́ці, Т -нём, н.

Дзеці адной маці, якія нарадзіліся адначасова.

Нарадзіць блізнят.

Браты-б.

|| прым. блізня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́са, прысл.

1. Скасіўшы вочы.

2. перан. Недаверліва, недружалюбна.

Браты не ладзяць між сабой, с. глядзяць адзін на аднаго.

3. Па дыяганалі, пад вуглом да прамога напрамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Bros [ˈbrʌðəz] n. (скар. ад Brothers) браты́;

Warner Bros фі́рма брато́ў Уо́рнер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gebr.

= Gebrüder – браты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gebrüder

pl браты́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адзінакро́ўны, -ая, -ае.

1. Які паходзіць ад аднаго бацькі, але розных маці (пра дзяцей).

Адзінакроўныя браты.

2. Які звязаны агульнасцю паходжання (пра аднапляменныя супольнасці, братэрскія народы і пад.).

Адзінакроўныя народы.

|| наз. адзінакро́ўе, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тры́братдзеці ‘траюрадныя браты або сёстры’ (дзісн., Бел. дыял. 3). Слова, запісанае Я. Драздовічам у 20‑х гадах XX ст., спалучае лічэбнік тры (гл.) і вядомае ў смаленскіх гаворках словазлучэнне брат‑дети (брад‑дети) ‘дваюрадныя браты і сёстры’ (ССГ), параўн. збратдзетны ‘дваюрадны’ ў адносінах да дзяцей дзядзькі або цёткі (Панюціч, Лексіка, 35), гл. збратдзеці. Агульнае значэнне слова — ‘браты і сёстры ў трэцяй стрэчы’, гл. стрэча 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)