furtka

ж. фортка, брамка, веснічкі;

furtka do ogrodu — брамка ў сад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hnterpförtchen

n -s, - за́дняя бра́мка, за́днія ве́снічкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кали́тка фо́ртка, -кі ж., бра́мка, -кі ж., ве́снічкі, -чак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бра́нткабрамка ў стрэльбе’, ’штыфтык, на які надзяецца пістон’ (БРС). Сюды ж і бра́мка (гл.) ’тс’. Запазычанне з польск. brandka, brantka ’тс’ (< ням. Brandröhre або Brandruthe, Варш. сл. 1, 200). Укр. бра́нтка ’тс’ < польск. < ням., Шалудзька, Нім, 22.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wicket [ˈwɪkɪt] n.

1. бра́мка, ве́снічкі

2. варо́тцы (у крыкеце)

operate on a political wicket ве́сці паліты́чную гульню́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

воро́тца мн., уменьш. варо́тцы, -цаў, бра́мка, -кі ж., ве́снічкі, -чак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варо́тцы, ‑аў; адз. няма.

1. Памянш. да вароты; невялікія вароты.

2. Уваход у двор пры варотах або пры браме; брамка, веснічкі. Тут пачуўся званок, бразнулі варотцы і з’явіўся збянтэжаны Уладзімір Кавальскі. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пры́вярка ’адтуліна ў венцяры, праз якую заходзіць рыба’ (гродз., Жыв. НС). Няясна. Магчыма, звязана з верая (гл.), параўн. польск. przywierać ’прысланяць, прычыняць’ (што да *verti ’адчыняць, зачыняць’ і пад.), wierzej ’аднастворкавая брамка’ і wierzejа ’двухстворкавая брамка з дошак’, параўн. таксама ст.-польск. wierzejny ’агульны, адкрыты’. Параўн. Антропаў, Супр. чыт. III, 17. Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wicket

[ˈwɪkɪt]

n.

1) бра́мка f

2) ваке́нца n.

Buy your tickets at this wicket — Купі́ біле́ты ў гэ́тым ваке́нцы

3) бра́мка f. (у кры́кеце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бра́нтка

(польск. brandka, brantka, ад ням. Brandröhre)

брамка ў стрэльбе, штыфт, на які надзяецца пістон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)