szczęknąć

зак. ляснуць, бразнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бо́ўкнуць

‘плюхнуцца, пляснуцца; бразнуць; сказаць адрывіста, незразумела што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бо́ўкну бо́ўкнем
2-я ас. бо́ўкнеш бо́ўкнеце
3-я ас. бо́ўкне бо́ўкнуць
Прошлы час
м. бо́ўкнуў бо́ўкнулі
ж. бо́ўкнула
н. бо́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. бо́ўкні бо́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бо́ўкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бразкну́ць

‘бразнуць, зазвінець чым-небудзь; з сілай стукнуць, кінуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бразкну́ бразкнё́м
2-я ас. бразкне́ш бразкняце́
3-я ас. бразкне́ бразкну́ць
Прошлы час
м. бразкну́ў бразкну́лі
ж. бразкну́ла
н. бразкну́ла
Загадны лад
2-я ас. бразкні́ бразкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час бразкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шалё́хнуць

‘ударыць чым-небудзь плоскім (шалёхнуць хвастом); бразнуць чым-небудзь (шалёхнуць бразгаўкай)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шалё́хну шалё́хнем
2-я ас. шалё́хнеш шалё́хнеце
3-я ас. шалё́хне шалё́хнуць
Прошлы час
м. шалё́хнуў шалё́хнулі
ж. шалё́хнула
н. шалё́хнула
Загадны лад
2-я ас. шалё́хні шалё́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шалё́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бразь, выкл. у знач. вык.

Ужываецца ў знач. дзеясл. бразнуць, бразнуцца. А Марылька набрала кашы ды бразь лыжкай па лаве. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бразгаць. // Бразнуць некалькі раз запар. Забраэгалі дзверы, і дзве постаці пайшлі паволі на вуліцу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бря́кнуть сов., однокр., разг.

1. бра́знуць;

2. перен. (выболтнуть) ля́пнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brzęknąć

I зак.

бразнуць

II незак.

пухнуць; ацякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пабра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Бразгаць некаторы час, бразнуць некалькі разоў. [Кулікоўскі], пабразгаўшы яшчэ хвіліны дзве дзвярыма, пабег уніз да гаспадыні. Галавач. Цурынскі яшчэ раз пабразгаў клямкаю, але за парканам, апроч сабачага брэху, ніякага руху не пачуў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zatrzasnąć

зак. ляснуць, зачыніць (з трэскам);

zatrzasnąć drzwi — ляснуць (бразнуць) дзвярыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)