бра́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.
1. гл. бразгаць.
2. каго-што. З сілай кінуць, паваліць, выклікаўшы шум; грымнуць.
Б. аб зямлю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бра́знуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бра́зну |
бра́знем |
| 2-я ас. |
бра́знеш |
бра́знеце |
| 3-я ас. |
бра́зне |
бра́знуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
бра́знуў |
бра́знулі |
| ж. |
бра́знула |
| н. |
бра́знула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
бра́зні |
бра́зніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
бра́знуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бра́знуць сов., однокр., разг.
1. хло́пнуть; (чем-л. металлическим) звя́кнуть, ля́згнуть, бря́кнуть;
б. дзвяра́мі — хло́пнуть две́рью;
2. (бросить) гро́хнуть;
б. аб зямлю́ — (што, каго-небудзь) гро́хнуть о зе́млю (что, кого-л)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1. Утварыць кароткі звонкі гук, ударыўшы па металічным, шкляным ці інш. прадмеце. Я чуў, як зачыніліся вароты ў садку, як потым бразнула клямка і шарганула ў сенцах засаўка. Баранавых. Дзверы сянец бразнулі, і босая Параска ціха, як кошка, прайшла па двары. Лобан. // чым. Ударыўшы металічным або шкляным прадметам па чым‑н., утварыць гук. Аднак варта каму бразнуць талеркай ці нават хоць бы зняць з хлеба настольнік, як.. [кот] ужо тут. Якімовіч. Варта было ветру бразнуць форткай, як.. [Іна] ажывала, выбягала на веранду, а потым, расчараваная, садзілася дзе-небудзь у кутку. Ваданосаў.
2. каго-што. З сілай кінуць, выклікаўшы шум, гук; грымнуць. Даніла ўсё ж такі схапіў Дудзько за грудзі, падняў і бразнуў аб зямлю. Пестрак. Бушыла з размаху бразнуў аб падлогу ўсё, што трымаў у руках, — кнігі.., лінейку, мел — і ў адзін міг апынуўся каля Арэшкіна, тварам у твар. Шамякін.
3. перан. Разм. Пазваніць па тэлефоне каму‑н. — Гэта мне, ёлупу, навука! — бубніць Дзямян Лукіч. — Падвёў карэспандэнт... Абяцаў даць у газету, калі мы поўным ходам разгорнем уборку, а што атрымалася?.. Няўжо так ужо цяжка было мне бразнуць, удакладніць? Аношкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бра́згаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Утвараць кароткія звонкія гукі, удараючы чым-н. па металічных, шкляных і інш. прадметах.
Б. вёдрамі.
|| зак. пабра́згаць, -аю, -аеш, -ае.
|| аднакр. бра́знуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. бра́зганне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бразь, выкл., у знач. вык.
Ужыв. ў знач. дзеясловаў бразнуць, бразнуцца.
А ён лыжку б. аб стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звякнуть сов., однокр. бра́знуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лязгнуть сов. ля́снуць; бра́знуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гра́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Грукнуць, грымнуць, бразнуць. Гракнуў пярун. Гракнуць вядром аб падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́ўкнуць
‘плюхнуцца, пляснуцца; бразнуць; сказаць адрывіста, незразумела што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бо́ўкну |
бо́ўкнем |
| 2-я ас. |
бо́ўкнеш |
бо́ўкнеце |
| 3-я ас. |
бо́ўкне |
бо́ўкнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
бо́ўкнуў |
бо́ўкнулі |
| ж. |
бо́ўкнула |
| н. |
бо́ўкнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
бо́ўкні |
бо́ўкніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
бо́ўкнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)