бра́во нареч., межд. бра́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрыча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

1. Крыкнуць.

З. ад болю.

2. Пачаць крычаць.

Закрычалі «брава».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bravo [ˌbrɑ:ˈvəʊ] interj. бра́ва!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

attagirl [ˈætəgɜ:l] interj. малайчы́на!; бра́ва!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

attaboy [ˈætəbɔɪ] interj. infml малайчы́на!; бра́ва!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

браві́сіма, выкл.

Тое, што і брава, але ў больш моцнай ступені.

[Іт. bravissimo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brávo!

int бра́ва!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

віва́т

(лац. vivat = няхай жыве)

брава, няхай жыве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

віва́т, выкл.

Брава, няхай жыве. / у знач. наз. віва́т, ‑а, м. Дружына рада. Смех. Віваты. І кубкі грукаюць часцей. Машара.

[Лац. vivat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Віват ’брава, няхай жыве’ (КТС), ст.-бел. вівать ’тс’ (з 1689 г.), укр. віват, рус. виват ’тс’ і г. д. Запазычана з лац. vivat ’няхай жыве’ < vivere ’жыць’ праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)