Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікзабранірава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
накат назоўнік | мужчынскі род
-
гл. накатаць.
-
Рад бярвёнаў, жэрдак і пад., насланых наверх або пад нізам чаго-н.; насціл.
Бліндаж у тры накаты.
-
Слой фарбы на прыладзе для атрымання адбітку на якой-н. паверхні (на сцяне, паперы і інш.), а таксама ўзор на сценах.
- Прыгожы н.
|| прыметнік: накатны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
брані́раваць
бранірава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
1) зямля́нка
2) чо́вен, вы́даўблены з кало́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Únterschlupf
1) прыста́нішча, прала́з
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пахо́вішча
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
bunkier
bunk|ier1.
2. карцэр; камера-адзіночка;
3. ~ru
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Únterstand
1) прыста́нішча, прыту́лак
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ако́п 1
1. Земляны вал, насып з траншэяй (
2. Капец бульбы, абкладзены саломай і абсыпаны зямлёй на зіму (
3.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)