pajac

м. паяц, блазан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́ер уст. га́ер, -ра м., бла́зан, -зна м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блазню́к м разм пагард гл блазан

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

буфо́н, ‑а, м.

Акцёр, які выконвае камічныя ролі ў аперэтках і вадэвілях; блазан, паяц, камедыянт. // Той, хто выступае ў кампаніі ў ролі жартаўніка, штукара.

[Фр. bouffon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арлекі́н

(іт. Arlecchino)

1) традыцыйны персанаж італьянскай камедыі масак, дасціпны слуга-блазан у касцюме з рознакаляровых шматкоў і ў чорнай паўмасцы;

2) перан. блазан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Póssenreißer

m -s, - бла́зан; штука́р, скамаро́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fátzke

m -n, -n шалапу́т; бла́зан

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

блазно́та ж., разг.

1. см. бла́зан 2;

2. собир. пренебр. (о детях) мелюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молокосо́с пренебр. малакасо́с, -са м.; блазню́к, -ка́ м., бла́зан, -зна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арлекі́н, ‑а, м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», слуга-блазан у касцюме з рознакаляровых шматкоў і ў чорнай паўмасцы, надораны дасціпнасцю і ўменнем спрытна выходзіць са складанага становішча.

[Іт. arlecchino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)