grúndlos

a

1) бяздо́нны

2) негрунто́ўны, беспадста́ўны; беспрычы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дарэ́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Марны, бескарысны. Не дапускай дарэмнай траты часу. □ Паравоз рабіў дарэмныя спробы скрануць з месца гружаны эшалон. Лынькоў.

2. Беспадстаўны, беспрычынны. Дарэмная трывога. Дарэмны страх. □ І паімчаліся мы ўсцяж па рацэ, пакінулі дарэмную спрэчку. Краўчанка.

3. Дармовы, бясплатны. — Ад дарэмнага пачастунку ніхто ў лесе не адмовіцца, — зазначыў Дзямід, аглядаючы мясцовасць. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пустасме́х ’несур’ёзны чалавек, што часта і без прычыны смяецца’ (ТСБМ, Сцяц., Бяльк.; в.-дзв., Шатал.; стаўб., Нар. сл.; бялын., Янк. Мат.), ’жартаўнік’ (ЛА, 3), пустосме́х ’тс’ (ТС). Ад пусты́ ’бессэнсоўны’ і смех (гл.), магчыма, праз стадыю ўстойлівага словазлучэння пусты смех ’несур’ёзны, беспрычынны смех’: і возьме нейкі пусты смех (Колас) з пераносам назвы з’явы на яе носьбіта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарэ́мны

1. (марны, бескарысны) únnütz, vergébens, zwécklos; nútzlos;

2. (беспадстаўны, беспрычынны) grúndlos, únbegründet;

3. (дармовы, бясплатны) kóstenlos; grátis; únentgeltlich, óhne Bezáhlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

беспадстаўны, несправядлівы, неабгрунтаваны, негрунтоўны, беспрычынны, бяздоказны, дарэмны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

wanton [ˈwɒntən] adj. fml

1. адво́льны; беспадста́ўны; бессэнсо́ўны; беспрычы́нны;

a wanton insult незаслу́жаная абра́за

2. буйны́, празме́рны; збуя́лы;

wanton growth буйны́ рост;

a wanton speech мудраге́лістая прамо́ва

3. непастая́нны; гарэ́злівы;

a wanton bre e ze зме́нлівы ве́трык

4. dated распу́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)