альбе́ да
(п.-лац. albedo = белізна , ад лац. albus = белы)
велічыня, якая характарызуе здольнасць паверхні якога-н. цела адбіваць прамянёвую энергію Сонца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
сляпі́ ць , сляплю́ , сле́ піш, сле́ піць; сле́ плены; незак. , каго-што.
1. Пазбаўляць зроку, рабіць сляпым; пагаршаць зрок, псаваць вочы.
С. вочы чытаннем.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. ). Асляпляць вочы яркім святлом, перашкаджаць бачыць, засыпаючы ці залепліваючы, засцілаючы вочы чым-н.
Белізна снегу слепіць вочы.
Мокры снег сляпіў вочы.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв. ), перан. Пазбаўляць разважлівасці пад уздзеяннем якіх-н. пачуццяў.
Рэўнасць сляпіла хлопца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
снег , -у, М е́ зе, мн. і́ , -о́ ў, м.
Атмасферныя ападкі ў выглядзе крышталікаў лёду, а таксама суцэльная маса такіх ападкаў, што пакрывае зямлю.
Выпаў першы с.
○
Вечныя снягі — снег на вяршынях высокіх гор.
◊
Патрэбен як леташні снег — зусім не патрэбен (разм. , неадабр. ).
Як снег на галаву — раптоўна, нечакана (разм. ).
|| памянш. сняжо́ к , -жку́ , м.
|| прым. снегавы́ , -а́ я, -о́ е і сне́ жны , -ая, -ае.
Снегавая хатка (зробленая са снегу). Снегавая нагрузка (нагрузка на будынкі, якую стварае снежнае покрыва). Снежныя заносы.
Снежная белізна (падобная на снег).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
białość
białoś|ć
ж. белізна , белата, беласць, бель;
do ~ci — да белага; дабяла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
alabastrowy
alabastrow|y
алебастравы;
wazon ~y — алебастравы вазон; ~a biel перан. белізна );
~a cera перан.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
biel
1. бель, белізна , белата, беласць;
2. што-небудзь белае;
panna młoda w ~i — нявеста (маладая) ў белым;
3. бялілы (фарба
4. бат.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сне́ жны , ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да снегу; які з’яўляецца снегам. Снежныя гурбы. Снежныя хмары. □ Дзе-нідзе трэсне ад марозу галінка, сарвецца снежны ком з яловай лапы, і зноў усё ціха, ціха. Лынькоў . Лес, пакрыты снежнай коўдрай, стаяў маўклівы, задумлівы... Шамякін . З галінак асыпаўся бліскучы снежны пыл. Шыцік . // Снежны домік. Снежная нара. Снежная дарога.
2. Багаты на снег. Снежная зіма. □ Успамінаюцца марозныя, снежныя ночы, цёплая печ і цягучы голас бабулінай песні. Брыль . Другая палова лютага 1929 года была сцюдзёнай і снежнай. Машара .
3. Пакрыты снегам. Снежнае поле. Снежныя горы. □ Снежная паляна, Снег блішчыць ў імгле. Бядуля .
4. Падобны на снег (колерам, выглядам). Снежнае палатно. Снежныя зубы. □ Снежная белізна была такой яркай, што ажно балюча стала вачам. Шахавец .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
white
[hwaɪt]
1.
n.
1) бе́ лы ко́ лер
2) бель f. е́ льле n. белізна́ , бе́ ласьць f.
3) бе́ лая фа́ рба, бялі́ ла n.
4) бе́ лая во́ пратка
5) бе́ лыя пля́ мы ў дру́ ку
6) бе́ лы чалаве́ к (бе́ лае ра́ сы)
2.
adj.
1) бе́ лы
2) бяля́ вы, белава́ ты
3) бле́ дны
to turn white with fear — зьбяле́ ць ад стра́ ху
4) серабры́ сты, сівы́
white hair — сівы́ я валасы́
5) сьне́ жны
a white winter — сьне́ жная зіма́
6) беззага́ нны; чы́ сты; няві́ нны
7) бе́ лы (у паліты́ чным сэ́ нсе)
•
- bleed white
- white meat
- white wines
- whites of the eyes
- white of an egg
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)