bezimienny

безыменны;

bezimienny bohater — безыменны герой;

bezimienny wiersz — ананімны верш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ríngfinger

m -s, - безыме́нны па́лец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

anoným

a безыме́нны, анані́мны; невядо́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АНАНІ́М

(ад грэч. anōnymos безыменны),

1) аўтар пісьма, запіскі або літ. твора, які ўтойвае сваё імя.

2) Літаратурны твор без подпісу, невядома кім напісаны, гл. Ананімны твор.

т. 1, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

námenlos

a

1) безыме́нны

2) невыка́зны, неапіса́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анані́м

(гр. anonymos = безыменны)

1) аўтар літаратурнага твора або пісьма, які ўтаіў сваё імя;

2) літаратурны твор або пісьмо, на якім не пазначаны аўтар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анані́мны

(гр. anonymos = безыменны)

без прозвішча аўтара, без указання імя (напр. а-ая літаратура, а-ае пісьмо).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

nameless

[ˈneɪmləs]

adj.

1)

а) безыме́нны

б) анані́мны

2) невыка́зны, невымо́ўны (пра жада́ньне)

3) агі́дны (пра злачы́нства)

4) невядо́мы; малавядо́мы (напр. маста́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

serdeczny

serdeczn|y

сардэчны, ветлы;

~e pozdrowienia — сардэчныя вітанні;

~y palec — безыменны палец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м.

1. Адна з пяці рухомых канцавых частак кісці рукі, ступні нагі (у чалавека) або лапы (у жывёлы).

Безыменны палец.

2. У машынах, механізмах і пад.: замацаваная дэталь у выглядзе акруглага стрыжня (спец.).

Поршневы п.

◊

Праз пальцы глядзець на каго-што (разм., неадабр.) — свядома не заўважаць каго-, што-н.; абыякава ставіцца да каго-, чаго-н.

Ведаць як свае пяць пальцаў каго-што (разм.) — ведаць вельмі добра.

Пальцам паказваць на каго-што (разм.) — указваць, звяртаць асобую ўвагу на каго-, што-н.

|| памянш. па́льчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. па́льцавы, -ая, -ае.

П. сустаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)