батарэ́я

(фр. batterie)

1) артылерыйскае падраздзяленне з некалькіх гармат;

2) злучэнне некалькіх аднатыпных прыбораў, крыніц энергіі ў адну сістэму (напр. радыятарная б., сонечная б.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Батарэ́я. Рус. батаре́я, укр. батаре́я (ст.-укр. батарія, баттерія, XVIII ст., непасрэдна з зах.-еўрап. форм, можа, праз польск. bateria). Запазычанне з ням. Batterie або франц. batterie (да battre ’біць’). Праабражэнскі, 1, 19; Фасмер, 1, 134; Шанскі, 1, Б, 55. Укр. батаре́я яўна з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

батарэ́я

(фр. batterie)

1) артылерыйскае падраздзяленне з некалькіх гармат, мінамётаў або ракетных установак;

2) злучэнне некалькіх аднатыпных прыбораў, крыніц энергіі ў адну сістэму (напр. б. паравога ацяплення, сонечная б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Сонечная батарэя 3/417; 9/631

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сонечная батарэя

т. 15, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ядзерная батарэя

т. 18, кн. 1, с. 234

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУ́ФЕРНАЯ БАТАРЭ́Я,

акумулятарная батарэя, што ўключаецца ў ланцуг паралельна інш. крыніцы (генератар, выпрамляльнік) пастаяннага току для супольнага сілкавання нагрузкі (у т. л. як рэзервовая крыніца). Прызначана для кампенсацыі змен напружання і сілы току асн. крыніцы сілкавання ў час найб. нагрузак і перапынкаў у рабоце. Выкарыстоўваецца на аўта- і чыг. транспарце, сістэмах сувязі і інш.

т. 3, с. 362

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

батаре́я в разн. знач. батарэ́я, -рэ́і ж.;

зени́тная батаре́я зені́тная батарэ́я;

со́лнечная батаре́я со́нечная батарэ́я;

батаре́я парово́го отопле́ния батарэ́я параво́га ацяпле́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

battery [ˈbætəri] n.

1. electr. батарэ́йка; батарэ́я

2. mil. батарэ́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

батарэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж.

1. гл. батарэя.

2. Невялікае кампактнае прыстасаванне для сілкавання чаго-н. электрычнай энергіяй.

Б. для кішэннага ліхтарыка.

Памяняць батарэйку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)