уссу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што на што.

1. Сунучы, падняць наверх.

У. бэльку на зруб.

2. Абуць, надзець (звычайна наспех, часова; разм.).

У. боты на басанож.

|| незак. уссо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дацы́баць

‘дайсці басанож’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дацы́баю дацы́баем
2-я ас. дацы́баеш дацы́баеце
3-я ас. дацы́бае дацы́баюць
Прошлы час
м. дацы́баў дацы́балі
ж. дацы́бала
н. дацы́бала
Загадны лад
2-я ас. дацы́бай дацы́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час дацы́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цы́баць

‘хадзіць басанож’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цы́баю цы́баем
2-я ас. цы́баеш цы́баеце
3-я ас. цы́бае цы́баюць
Прошлы час
м. цы́баў цы́балі
ж. цы́бала
н. цы́бала
Загадны лад
2-я ас. цы́бай цы́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цы́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

barefoot

[ˈberfʊt]

adv., adj.

бо́сы; басано́ж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дуро́нік, ‑а, м.

Разм. Свавольнік, гарэза. Па вадзе шлёпаюць басанож малыя дуронікі, закасаўшы нагавіцы, задраўшы кашулі. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбо́й, ‑ю, м.

Натруджанае, падбітае месца на назе. [Чалавек] ступаў леваю нагою адно на пальцы — ад вялікай хады басанож на пяце рваў падбой. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

barelegged

[,berˈlegd]

1.

adj.

з го́лымі нага́мі, без панчо́хаў

2.

adv.

басано́ж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Набасяка́ ’басанож’ (Сцяц., Жд. 2), набасека́ ’без панчох’ (калінк., З нар. сл.), набосякы (драгіч., З нар. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад прыслоўя басякі параўн. дра́ла, драпака́ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́тнік, ‑а, м.

Разм. Тое, што і ватоўка. Калі рабочыя ішлі на змену,.. [мароз] прабіраўся ім пад цёплыя ватнікі. Грамовіч. Маці ўстала на стук.. і, накінуўшы ватнік, басанож выйшла ў сені. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Галамя́ ’галышом’ (Сцяшк. МГ). Па сваёй марфалагічнай структуры, здаецца, мае дакладную адпаведнасць, напр., у рус. дыял. голомя́ ’басанож’ (СРНГ, 6, 323). Паводле словаўтварэння, гэты тып слоў можа адносіцца да вельмі старажытнай марфалагічнай структуры (ці не звязваецца з вытворнымі з архаічным суфіксам *‑men?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)