адстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца ў адстаўцы.

А. маёр.

2. разм. Якога адхілілі.

А. кавалер.

◊

Адстаўной казы барабаншчык (разм., іран.) — чалавек, з якім ніхто не лічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адстаўны́ отставно́й;

◊ ~но́й казы́ бараба́ншчык — отставно́й козы́ бараба́нщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамбурмажо́р, ‑а, м.

Галоўны палкавы барабаншчык у французскай арміі 17–19 стст. і ў рускай арміі 19 ст.

[Фр. tambour-major.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drummer

[ˈdrʌmər]

n.

бараба́ншчык -а, бубна́ч -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dobosz

м. барабаншчык; бубнач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Trómmelschläger

m -s, - бараба́ншчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Trómmler

m -s, - бараба́ншчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бубна́ч, ‑а, м.

Разм. Тое, што і барабаншчык. Тут ускочыў у хату бубнач і схапіў з-пад паліцы бубен. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстаўны́, ‑ая, ‑ое.

Які знаходзіцца ў адстаўцы. Трапіў [Цімох] на сядзібу НІыпшынскага Яна — Адстаўнога маёра, былога улана. Куляшоў. Такая ўвага да яго, «адстаўнога настаўніка», як ён называў сябе, не магла б нг крануць, калі б дырэктар прыйшоў адзін. Шамякін. // Разм. Якога адхілілі. Дамоў прыехаў. Кажуць, трэці дзень Грыміць тваё вяселле (я ж не веру). Вянок з гароху хочуць мне надзець Сябры, як адстаўному кавалеру. Барадулін.

•••

Адстаўной казы барабаншчык гл. барабаншчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tambour

['tambu:r] і [-'bu:r]

m -s, -e уст. бараба́ншчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)