прыкало́ць сов.

1. приколо́ть, прикрепи́ть;

п. бант — приколо́ть (прикрепи́ть) бант;

2. (убить) приколо́ть;

п. штыко́м — приколо́ть штыко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́раду, прысл. і прыназ.

1. прысл. 3 пярэдняга боку.

Прышыла бант с.

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.

Ісці с. калоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшпілі́ць сов.

1. отшпи́лить, отколо́ть;

а. бант — отколо́ть (отшпи́лить) бант;

а. шпі́льку — отколо́ть була́вку;

2. отстегну́ть;

а. гу́зік — отстегну́ть пу́говицу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшпілі́ць, -пілю́, -пі́ліш, -пі́ліць; -пі́лены; зак., што.

1. Адкалоць што-н. прышпіленае.

А. бант.

2. Разняць часткі якой-н. зашпількі.

А. кнопку.

А. папругу.

|| незак. адшпі́льваць, -аю, -аеш, -ае і адшпіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., што.

1. Накінуўшы, замацаваць; павесіць, навесіць.

Н. замок на дзверы.

2. Надзець на сябе, прымацаваўшы, прывесіўшы (разм.).

Н. бант.

|| незак. начапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і начэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

1. Расшпіліўшы, зашпіліць нанава, іначай. Перашпіліць паліто.

2. Прышпіліць, прыкалоць іначай, у другім месцы. Перашпіліць бант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bow4 [bəʊ] n.

1. лук (зброя)

2. бант, ба́нцік; га́льштук-ба́бачка

3. смык

4. дуга́; а́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kokarda

kokard|a

ж. бант;

zawiązać wstążkę na ~ę — завязаць стужку ў бант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кука́рдабант, складка’ (ТСБМ, Шпіл.). Да какарда. Кантамінацыя з кука2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schlufe

f -, -n пятля́, бант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)