прыкало́ць
1. приколо́ть, прикрепи́ть;
2. (убить) приколо́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкало́ць
1. приколо́ть, прикрепи́ть;
2. (убить) приколо́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спе́раду,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адшпілі́ць
1. отшпи́лить, отколо́ть;
2. отстегну́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адшпілі́ць, -пілю́, -пі́ліш, -пі́ліць; -пі́лены;
1. Адкалоць што
2. Разняць часткі якой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
начапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены;
1. Накінуўшы, замацаваць; павесіць, навесіць.
2. Надзець на сябе, прымацаваўшы, прывесіўшы (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць;
1. Расшпіліўшы, зашпіліць нанава, іначай.
2. Прышпіліць, прыкалоць іначай, у другім месцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bow4
1. лук (зброя)
2.
3. смык
4. дуга́; а́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kokarda
kokard|aПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Кука́рда ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Schláufe
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)