бандзю́га, -і, мн. -і, -дзю́г і бандзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., зневаж.).

Тое, што і бандыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бандзю́га, ‑і, м.

Разм. зневаж. Бандыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brigand [ˈbrɪgənd] n. разбо́йнік, банды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gangster [ˈgæŋstə] n. га́нгстар, банды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bandit [ˈbændɪt] n. банды́т, разбо́йнік; злачы́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

га́нгстэр, ‑а, м.

Бандыт, удзельнік грабежніцкай шайкі ў ЗША.

[Англ. gangster.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́бенік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, пакараны смерцю праз павешанне на шыбеніцы.

2. Свавольнік, балаўнік або той, хто заслугоўвае толькі шыбеніцы; бандыт, галаварэз (разм., лаянк.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thug [θʌg] n. забо́йца, галаварэ́з; га́нгстар, банды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gunman [ˈgʌnmən] n. (pl. -men) узбро́ены банды́т, тэрары́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

банды́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да бандыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)