Verbum

тарфя́нік, -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -у. Залежы торфу, тарфяное балота.

2. -у. Асушанае тарфяное балота.

3. -а. Спецыяліст па торфе або рабочы торфараспрацовак.

тарфя́нішча, -а, мн. -ы, -нішч і -аў, н.

Асушанае тарфяное балота.

імша́ра, -ы, мн. -ы, імша́р, ж.

Мохавае балота.

Топкія імшары.

Асушыць імшары.

вы́гар, -у, мн. -ы, -аў, м.

Участак лесу, балота, сенажаці, выпалены агнём, пажарам.

абыва́цельшчына, -ы, ж. (пагард.).

Вузкасць інтарэсаў, коснасць, адсутнасць шырокага кругагляду.

Трапіць у балота абывацельшчыны.

забало́чаны, -ая, -ае.

Які ператварыўся ў балота, стаў топкім.

З. луг.

|| наз. забало́чанасць, -і, ж.

трухля́ціна, -ы, ж. (разм.).

Тое, што струхлела, разбурылася ў працэсе гніення.

Ад балота несла трухляцінай.

выжа́рына, -ы, мн. -ы, -рын і выжа́ра, -ы, мн. -ы, выжа́р, ж.

Выгаралы ўчастак балота, лесу.