балгарская

Балгарская рабочая сацыял-дэмакратычная партыя (цесных сацыялістаў) 8/405, гл. Балгарская камуністычная партыя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

балга́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Балгарыі, балгараў. // Які знаходзіцца ў Балгарыі. Балгарская Акадэмія навук. // Выраблены ў Балгарыі. Балгарскія сувеніры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bulgarian¹ [bʌlˈgeəriən] n.

1. балга́рын; балга́рка;

the Bulgarians балга́ры

2. балга́рская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

балга́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	балга́рскі	балга́рская	балга́рскае	балга́рскія
Р.	балга́рскага	балга́рскай балга́рскае	балга́рскага	балга́рскіх
Д.	балга́рскаму	балга́рскай	балга́рскаму	балга́рскім
В.	балга́рскі (неадуш.) балга́рскага (адуш.)	балга́рскую	балга́рскае	балга́рскія (неадуш.) балга́рскіх (адуш.)
Т.	балга́рскім	балга́рскай балга́рскаю	балга́рскім	балга́рскімі
М.	балга́рскім	балга́рскай	балга́рскім	балга́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

венге́ра-балга́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	венге́ра-балга́рскі	венге́ра-балга́рская	венге́ра-балга́рскае	венге́ра-балга́рскія
Р.	венге́ра-балга́рскага	венге́ра-балга́рскай венге́ра-балга́рскае	венге́ра-балга́рскага	венге́ра-балга́рскіх
Д.	венге́ра-балга́рскаму	венге́ра-балга́рскай	венге́ра-балга́рскаму	венге́ра-балга́рскім
В.	венге́ра-балга́рскі (неадуш.) венге́ра-балга́рскага (адуш.)	венге́ра-балга́рскую	венге́ра-балга́рскае	венге́ра-балга́рскія (неадуш.) венге́ра-балга́рскіх (адуш.)
Т.	венге́ра-балга́рскім	венге́ра-балга́рскай венге́ра-балга́рскаю	венге́ра-балга́рскім	венге́ра-балга́рскімі
М.	венге́ра-балга́рскім	венге́ра-балга́рскай	венге́ра-балга́рскім	венге́ра-балга́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-балга́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	белару́ска-балга́рскі	белару́ска-балга́рская	белару́ска-балга́рскае	белару́ска-балга́рскія
Р.	белару́ска-балга́рскага	белару́ска-балга́рскай белару́ска-балга́рскае	белару́ска-балга́рскага	белару́ска-балга́рскіх
Д.	белару́ска-балга́рскаму	белару́ска-балга́рскай	белару́ска-балга́рскаму	белару́ска-балга́рскім
В.	белару́ска-балга́рскі (неадуш.) белару́ска-балга́рскага (адуш.)	белару́ска-балга́рскую	белару́ска-балга́рскае	белару́ска-балга́рскія (неадуш.) белару́ска-балга́рскіх (адуш.)
Т.	белару́ска-балга́рскім	белару́ска-балга́рскай белару́ска-балга́рскаю	белару́ска-балга́рскім	белару́ска-балга́рскімі
М.	белару́ска-балга́рскім	белару́ска-балга́рскай	белару́ска-балга́рскім	белару́ска-балга́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Камуністычная партыя Балгарыі, гл. Балгарская камуністычная партыя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Карата́ць ’скарачаць, праводзіць час’, укр. коротати ’тс’, рус. коротать ’тс’, балг. кратам се ’канчаць. Няма ўпэўненасці ў праславянскім характары слова (балгарская паралель семантычна адменная ад усходнеславянскіх). Найбольш верагодная версія: да *kortъ ’кароткі’ (Трубачоў, Эт. сл., 11. 97–98).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БУДЗЕ́ЎСКАЯ (сапр. Ганчава) Адрыяна

(13.12.1878, г. Добрыч, Балгарыя — 9.12.1955),

балгарская актрыса. Нар. арт. Балгарыі (1953). Скончыла тэатр. вучылішча Малога т-ра (Масква, 1899). Да 1926 у трупе «Сляза і смех» (Нар. тэатр, Сафія). Садзейнічала станаўленню рэаліст. акцёрскага мастацтва ў Балгарыі. Сярод роляў: Рада («Пад прыгнётам» І.Вазава), Свякроў («Свякроў» А.Страшымірава), Нора («Нора» Г.Ібсена).

т. 3, с. 313

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Спра́жка ‘засцежка’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Шат., Стан., Пятк. 2, Сл. ПЗБ, ЛА, 4). Параўн. польск. sprzążka ‘тс’, славен. préga ‘тс’, балг. радоп. спрʼо̂га, спро̂жда ‘тс’. Узыходзіць да *pręgti, прадстаўленага ў спрагаць (гл.), запрагаць, выпрагаць і інш. Гл. пражка. Куркіна (Диал. структура, 69) узводзіць да *sъprǫdja/*sъprędja ад *sъprędti, роднасным літ. sprę́sti ‘абцягваць, вымяраць’, чаму пярэчыць балгарская форма з г. Гл. таксама Брукнер, 436; Фасмер, 3, 394.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum