балабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. Звінець, гучаць.

2. перан. Балбатаць, шпарка, несупынна гаварыць.

Б. увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

забалбата́ць, -бачу́, -бо́чаш, -бо́ча; -бачы́; зак. (разм.).

1. Пачаць балбатаць.

Нешта забалбатаў і пайшоў.

2. Забулькатаць, забулькаць (пра ваду і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прабалбата́ць гл балбатаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

долдо́нить несов., прост. балбата́ць, дзяўбці́, мало́ць языко́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тарато́рить несов., разг. саката́ць, лапата́ць; (болтать) балбата́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

забалбата́ць, ‑бачу, ‑бочаш, ‑боча; зак.

Разм. Пачаць балбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балбата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. балбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабалбата́ць, ‑бачу, ‑бочаш, ‑боча; зак.

Разм. Балбатаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; незак. (разм.).

1. Утвараць рэзкія раскацістыя гукі.

Матор тарахціць.

2. перан. Хутка, гучна, несупынна гаварыць; балбатаць.

|| наз. тарахце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

twitter​2 [ˈtwɪtə] v.

1. шчабята́ць; цы́ркаць, цвы́ркаць

2. балбата́ць (нервова);

Stop twitterng! Хопіць балбатаць!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)