ба́к

‘пасудзіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́к ба́кі
Р. ба́ка ба́каў
Д. ба́ку ба́кам
В. ба́к ба́кі
Т. ба́кам ба́камі
М. ба́ку ба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бак¹, ба́ка, мн. ба́кі, ба́каў, м.

Закрытая пасудзіна для вадкасцей.

Б. бензіну.

|| памянш. бачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ба́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́к

‘частка палубы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́к ба́кі
Р. ба́ка ба́каў
Д. ба́ку ба́кам
В. ба́к ба́кі
Т. ба́кам ба́камі
М. ба́ку ба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

літра́ж, ‑у, м.

Аб’ём якой‑н. пасудзіны ў літрах. Літраж бака.

[Фр. litrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бак​II мор. бак, род. ба́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бак​I (для воды) бак, род. ба́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бак ​1, бака, м.

Закрытая пасудзіна для вадкасцей. Казімір калыхнуў матацыкл, правяраючы на слых, па плюханню, ці хопіць у баку гаручага на дарогу. Краўчанка. Будынак.. [вадакачкі] застаўся цэлым. Быў надарваны толькі воданапорны бак. Лынькоў.

[Фр. bac.]

бак ​2, бака, м.

Насавая частка верхняй палубы судна.

[Гал. bak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзервуа́р

(фр. réservoir, ад лац. reservare = захоўваць, зберагаць)

ёмістасць для вадкасцей і газаў у выглядзе бака, балона, басейна і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tankage

[ˈtæŋkɪdʒ]

n.

1) ёмістасьць (цыстэ́рны, ба́ка, рэзэрвуа́ра)

2) захо́ўваньне, трыма́ньне ў цыстэ́рне

3) пла́та за захо́ўваньне ў цыстэ́рне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАК карабельны,

на суднах грамадзянскага флоту насавая надбудова, прызначаная для засцярогі верхняй палубы ад залівання сустрэчнай хваляй, павышэння непатапляльнасці (закрыты бак) і размяшчэння службовых памяшканняў. На палубе бака размяшчаюцца таксама якарныя і швартовыя прыстасаванні. Утоплены ў корпус судна бак (звычайна на палову вышыні) наз. паўбакам. На ваен. караблях бак — насавая частка верхняй (асн.) палубы ад фарштэўня да пярэдняй мачты (фок-мачты) або насавой надбудовы (хадавога мосціка), на якой размяшчаюцца насавая артылерыя, ракетныя ўстаноўкі, а таксама якарныя, буксірныя, швартовыя прыстасаванні.

т. 2, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)