чистопло́тный

1. аха́йны;

2. перен. чы́сты; (честный) сумле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chędogi

ахайны; чысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вы́хаяць (БРС). Гл. ахайны, хай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

próper

a чы́сты, акура́тны, аха́йны, бездако́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дагле́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дагледзець, даглядзець.

2. у знач. прым. Акружаны клопатам; выпеставаны, ахайны. Конь быў заўсёды гладкі, дагледжаны. Бядуля. Дагледжаныя краны дрэў радавалі позірк... Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысцю́ткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі чысты. Чысцюткі пакойчык. □ Відаць, ад прыроды ахайны, дагледжаны, у мяккіх валёнках, ватных штанах, чысцюткай сарочцы і лёгкім цёплым пуловеры, дзед Іван падобны да акадэміка на пенсіі. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысцёха, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑цёсе, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Вельмі ахайны, акуратны чалавек, які вызначаецца празмерным імкненнем да чыстаты і парадку. Гаспадыня мая любіць парадак, вялікая чысцёха. Далідовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акура́тны genáu, präzís(e) (дакладны); pünktlich (пра час); sórgfältig (старанны); sáuber (ахайны, чысты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réinlich

a

1) аха́йны, чы́сты

2) прысто́йны, сумле́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

smug

[smʌg]

adj.

1) самазадаво́лены

2) аха́йны, акура́тны, чы́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)