аха́йны, -ая, -ае.

Чысты, акуратны.

А. чалавек.

|| наз. аха́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аха́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аха́йны аха́йная аха́йнае аха́йныя
Р. аха́йнага аха́йнай
аха́йнае		 аха́йнага аха́йных
Д. аха́йнаму аха́йнай аха́йнаму аха́йным
В. аха́йны (неадуш.)
аха́йнага (адуш.)		 аха́йную аха́йнае аха́йныя (неадуш.)
аха́йных (адуш.)
Т. аха́йным аха́йнай
аха́йнаю		 аха́йным аха́йнымі
М. аха́йным аха́йнай аха́йным аха́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аха́йны опря́тный; (о человеке — ещё) чистопло́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аха́йны, ‑ая, ‑ае.

Старанна прыбраны; чысты, акуратны. Алесь і Зіна — самі сіроты — кожны па-свойму адчулі ў гэтым ахайным прыемным чалавеку [Нікіфаровічу] нешта бацькоўскае. Броўка. За.. [Міколам Лазнюком] крочыў майстар Красовіч — пажылы каржакаваты мужчына ў ахайным форменным гарнітуры. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахайны, дагледжаны, чысты, акуратны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

опря́тный аха́йны; чы́сты;

опря́тная ко́мната аха́йны (чы́сты) пако́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аха́йна нареч. опря́тно; чистопло́тно; см. аха́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аха́йнасць ж. опря́тность; чистопло́тность; см. аха́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чистопло́тный

1. аха́йны;

2. перен. чы́сты; (честный) сумле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́хаяць (БРС). Гл. ахайны, хай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)