ату́льваць несов.

1. укрыва́ть; оку́тывать, уку́тывать;

2. перен. (создавать обстановку) окружа́ть;

1, 2 см. атулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

1. Атуліць, ахутаць. Касынкай ахінуўшы плечы, Ідзе па вуліцы яна! Гаўрусёў.

2. перан. Агарнуць, авеяць. Новыя думкі і настроі ахінулі маладога настаўніка. Колас. Не ўспомніць нельга грозных дзён мінулых З партызанскіх вогнішчаў, і тых, Чые курганы слава ахінула. Танк. // Стварыць абставіны; агарнуць, акружыць. Ахінуць ласкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахіна́ць, ахіну́ць

1. (атуліць) inhüllen vt (чым-н. in A ); umhǘllen vt (mit D);

2. перан. (агарнуць, авеяць, акружыць) umgben* vt;

ахіна́ць ла́скай lebevoll umsrgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)