truć

незак. атручваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatruwać

незак.

1. атручваць;

2. перан. атручваць; псаваць;

гл. zatruć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gas2 [gæs] v.

1. атру́чваць га́зам

2. infml балбата́ць;

Stop gassing! Кінь балбатаць глупства!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zakażać

незак. заражаць; атручваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

опа́ивать несов.

1. апо́йваць;

2. (ядовитым напитком) уст. атру́чваць, труці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vergällen

vt атру́чваць (тс.перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbttern

vt атру́чваць, псава́ць

j-m das Lben ~ — атру́чваць каму́-н. жыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uprzykrzać

незак.

1. псаваць;

2. атручваць; рабіць непрыемным;

uprzykrzać komu życie — псаваць (атручваць) каму жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verpsten

vt заража́ць, атру́чваць (паветра, тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вы́калупаць (БРС, Яруш.), вы́клупацца (Нас.) ’выматваць, атручваць’ (Мат. Гом.). Гл. калупаць. Адносна абсалютнай рэдукцыі галоснага перад л гл. Крывіцкі, З нар. сл., 132.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)