ядови́тый

1. атру́тны; ядаві́ты;

2. перен. з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлор, ‑у, м.

Хімічны элемент, удушлівы газ жоўта-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як абеззаражвальны і атрутны сродак.

[Лац. chlorum ад грэч. chlōros — зялёны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tóxisch

a таксі́чны, атру́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

noxious [ˈnɒkʃəs] n. fml шко́дны, згу́бны; нездаро́вы; атру́тны, ядаві́ты;

noxious gases ядаві́тыя га́зы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

преядови́тый разг.

1. ве́льмі ядаві́ты, атру́тны;

2. перен. ве́льмі з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

toxic

[ˈtɑ:ksɪk]

adj.

ядаві́ты, атру́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

poisonous

[ˈpɔɪzənəs]

adj.

атру́тны, ядаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gífthaltig

a які́ ўтры́млівае яд, атру́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

таксі́чны

(гр. toksikos = атрутны)

1) ядавіты, атручвальны атрутны (напр. т-ае рэчыва);

2) які выклікаецца дзеяннем таксінаў (напр. т. грып).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бараві́к, ‑а, м.

Высокакаштоўны ядомы грыб з светла- ці цёмна-карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб.

•••

Заечы баравік — атрутны грыб, падобны па форме на баравік, але зеленаватага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)