rozluźnić

зак. аслабіць;

rozluźnić stosunki — аслабіць сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аслабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аслабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслабля́ць гл. аслабіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

знясі́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Зрабіць бяссільным, аслабіць.

Хвароба яго знясіліла.

|| незак. знясі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. знясі́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unsettle

[ʌnˈsetəl]

v.t.

паруша́ць распара́дак, спако́й; пахісну́ць; асла́біць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

osłabić

зак. аслабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папусці́ць (аслабіць) lóckern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аслабле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аслабляць — аслабіць.

2. Стан паводле знач. дзеясл. аслабець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., што.

1. Трохі затупіць.

П. нож.

2. перан. Аслабіць, зрабіць менш успрымальным.

П. памяць.

П. пільнасць.

|| незак. прытупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прытупле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́йка ж. га́йка;

◊ падкруці́ць ~кі — подкрути́ть га́йки;

асла́біць ~кі — осла́бить га́йки, отпусти́ть во́жжи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)