епа́рхія, -і,
Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка, якой кіруе епіскап (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
епа́рхія, -і,
Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка, якой кіруе епіскап (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
архиере́й
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
епі́скап, -а,
Вышэйшы сан у хрысціянскай царкве, а таксама асоба, якая мае гэты сан;
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
pontiff
1. Па́па Ры́мскі
2. епі́скап,
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
епархія́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да епархіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віка́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да звання вікарыя, з’яўляецца вікарыем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
епі́скап, ‑а,
Вышэйшы сан у хрысціянскай царкве.
[Грэч. epískopos — наглядчык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АРХІПА́СТЫР,
агульная назва для свяшчэннаслужыцеляў вышэйшай (трэцяй) ступені хрысціянскай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Іерэ́й ’назва свяшчэнніка ў праваслаўнай царкве’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
архі...,
1. Прыстаўка са значэннем вышэйшай і найвышэйшай ступені прыкметы, якая названа ў другой частцы слова, напрыклад:
2. Першая частка складаных слоў, якая абазначае старшынствы праваслаўных і каталіцкіх царкоўных званняў: архіепіскап, архімандрыт,
[Грэч. archi.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)