Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
deserted[dɪˈzɜ:tɪd]adj.
1. пустэ́льны, апусце́лы;
become desertedапусце́ць
2. кі́нуты;
a deserted wife кі́нутая жо́нка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́мерці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мра; -мер, -рла; зак.
1. Поўнасцю знікнуць у выніку гібелі, смерці.
Племя вымерла.
2. Абязлюдзець, апусцець у выніку масавай смерці жыхароў ад голаду, эпідэміі.
Вёска вымерла ад эпідэміі.
|| незак.выміра́ць, -а́е.
|| наз.выміра́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
veröden
1.
vt спусташа́ць
2.
vi(s)апусце́ць, абязлю́дзець
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
спусце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Стаць пустым, бязлюдным; апусцець. Пасля Глашынага вяселля .. [Акіліна] хадзіла, як сама не свая. Хто яго ведае — ці таму што хата спусцела.Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абязлюдзець, апусцець
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
запустава́ць, ‑туе; зак.
1. Прыйсці ў стан заняпаду, зрабіцца пустым; апусцець. За гады вайны.. [зямля] запуставала, пакрылася купкамі зарасляў.М. Ткачоў.Ужо і яблыкі знялі, і агароды запуставалі, і лес распранаецца.Лупсякоў.// Астацца пустым, незасеяным (пра ўчастак зямлі, ніву і пад.). Не бойся, людзі не сядзяць, Зямля не будзе нас чакаць. Не запустуе, не згуляе.Колас.
2.Апусцець, абязлюдзець. Дзве брыгады рабочых перабраліся ў баракі, па той бок лесу, цэглу рабіць будуць. Хаты запуставалі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мерці, ‑мра; зак.
1. Перамерці, не пакінуўшы патомства. Многія віды жывёл вымерлі яшчэ ў дагістарычную пару.// Загінуць ад недагляду. Вымер вулей пчол.// Перавесціся, знікнуць (пра расліны).
2. Абязлюдзець, апусцець у выніку смерці жыхароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запусце́ць, ‑ее; зак.
1. Прыйсці ў стан заняпаду, закінутасці; запуставаць. Месца, дзе стаяла вёска Мальва, пасля страшнага пажару запусцела, зарасло сасоннікам і дубняком.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм.
1. Агаліцца, апусцець. Лес згалеў.
2.перан. Крайне збяднець. Казалі, быццам і сам .. [Дракула] быў некалі невялікім панам. Потым згалеў, прадаў свой фальварак і пайшоў у цівуны да пана Ясінскага.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)