смехатво́рны, -ая, -ае.

Легкадумны, недарэчны, варты смеху, кпін.

Смехатворнае апраўданне.

С. выпадак.

|| наз. смехатво́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апраўда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заключае ў сабе апраўданне. Апраўдальны прыгавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

acquittal [əˈkwɪtl] n. law апраўда́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uniewinnienie

н. апраўданне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

justification [ˌdʒʌstɪfɪˈkeɪʃn] n. (for) апраўда́нне, до́вад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смехатво́рны, ‑ая, ‑ае.

Недарэчны, варты смеху, кпінаў. Смехатворнае апраўданне. □ [Лаўрыновіч:] — Ну, таварышы, гэта абвінавачванне і зусім смехатворнае. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

usprawiedliwienie

н. апраўданне;

powiedzieć co na swoje usprawiedliwienie — сказаць што ў сваё апраўданне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vórschützung

f -, -en адгаво́рка, апраўда́нне, падста́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

explanation [ˌekspləˈneɪʃn] n.

1. тлумачэ́нне

2. апраўда́нне;

Has he got anything to say in explanation of his conduct? Ён можа сказаць што-небудзь у апраўданне сваіх паводзін?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апраўда́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апраўдаць.

2. у знач. прым. Які знаходзіць апраўданне ў чым‑н. Усё гэта радавала Ганну і выклікала апраўданую гордасць за мужа. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)