zaapelować do czyich uczuć — заклікаць да чыіх пачуццяў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
apelować
незак.апеляваць; звяртацца;
apelować do publiczności — звяртацца да грамадскасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
odwoływać się
незак.
1. звяртацца да каго; апеляваць;
2. спасылацца каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
appellíeren
vi (an A, wegen G) апелява́ць (да каго-н. з якой-н. прычыны)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Апеля́цыя, апеляваць. Як і ўкр.апеляція запазычана ў XVI ст. праз польскую з лацінскай ’мовы (Паўтарак, Бел. лекс., 134; Папова, Дасл. бел.-рус., 53; Гіст. мовы, 1, 249, 253; Шакун, Гісторыя, 97; Курс суч., 172; Вясноў, Бел. лекс., 34; Гіст. лекс., 109). Рус.апелляция ў Пятроўскую эпоху з польскай (Фасмер, 1, 81), апелли́ровать у XVIII ст. з ням. (Шанскі, 1, А, 124). Наўрад ці гэты тэрмін быў забыты (як лічыць Шакун, Гісторыя, 300) і з’явіўся як новае слова ў XIX ст. (як лічыць Крукоўскі, Уплыў 76; Гіст. мовы, 2, 107; Гіст. лекс., 233).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
appeal2[əˈpi:l]v.
1.апелява́ць; абска́рджваць;
appeal against the judge’s decision абска́рдзіць рашэ́нне суддзі́
2. прыця́гваць; падаба́цца; імпанава́ць;
His courage appealed to her. Ёй падабалася яго смеласць.
3. звярта́цца, закліка́ць;
I appeal to you to help them. Я заклікаю вас дапамагчы ім;
She appealed to him for mercy. Яна прасіла ў яго літасці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
berúfen
*
1.
vt
1) закліка́ць; скліка́ць (сход і да т.п.)
2) запраша́ць, назнача́ць (на працу); (in A) выбіра́ць (у які-н. орган)
2.
(sich)
(aufA)
1) спасыла́цца (на каго-н., на што-н.)
2) звярта́цца, апелява́ць (да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)