analog, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
analog, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ксіло́л
(ад ксіла- + -ол)
вадкі араматычны вуглевадарод,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГРЭНЛА́НДСКІ АНТЫЦЫКЛО́Н,
пастаянная вобласць павышанага
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
фельзі́т
(
горная парода кіслага саставу, эфузіўны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГІПАБІЯСФЕ́РА
(ад гіпа... + біясфера),
слой літасферы
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
андэзі́т-дацы́т
(ад андэзіт + дацыт)
вулканічная горная парода, пераходная ад андэзіту да дацыту, эфузіўны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тыяфено́л
(ад тыя- + фенол)
сярністы
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ліцэнзія ’дазвол дзяржаўных органаў на выкарыстанне чаго-небудзь’, відавочна, запазычана ў наш час з
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
полімерана́лагі
(ад палімеры +
высокамалекулярныя злучэнні, у якіх пры хімічным ператварэнні не адбываецца змены ступені полімерызацыі або структуры асноўнага ланцуга.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ана́лагавы
(ад
непарыўны, непадзельны на асобныя часткі;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)