ана́лаг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ана́лаг ана́лагі
Р. ана́лага ана́лагаў
Д. ана́лагу ана́лагам
В. ана́лаг ана́лагі
Т. ана́лагам ана́лагамі
М. ана́лагу ана́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ана́лаг, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Тое, што з’яўляецца падабенствам чаго-н., адпаведнасцю з чым-н.

|| прым. ана́лагавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ана́лаг, -гу м. ана́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́лаг, ‑а, м.

Тое, што з’яўляецца адпаведнасцю з чым‑н., падабенствам чаго‑н.

[Ад грэч. analogos — адпаведны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́лаг м Análogon n -s, -ga

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ана́лаг

(гр. analogos = адпаведны)

тое, што з’яўляецца адпаведнасцю з чым-н., падабенствам чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ана́лаг

(гр. analogos = адпаведны)

тое, што з’яўляецца адпаведнасцю з чым-н., падабенствам чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ана́лог книжн. ана́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксіло́л, ‑у, м.

Вадкі араматычны вуглевадарод, аналаг бензолу.

[Ад грэч. xylon — дрэва і лац. ol(eum) — алей.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

analogue [ˈænəlɒg] n. ана́лаг (у розных знач.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)