амо́рфный прям., перен. амо́рфны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

amorphous [əˈmɔ:fəs] adj. амо́рфны; бясфо́рменны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стан⁵, -у, м.

1. Становішча, у якім хто-н. знаходзіцца.

С. адукацыі.

С. рэчаў.

С. здароўя (фізічнае самаадчуванне).

2. Від, характар размяшчэння, узаемадзеяння і руху часцінак рэчыва.

Аморфны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bezpostaciowy

1. хім. аморфны;

2. перан. бясформенны, аморфны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gefügelos

a амо́рфны, бясфо́рменны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

amorficzny

аморфны; бясформенны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unformed [ˌʌnˈfɔ:md] adj.

1. яшчэ́ не сфармава́ны, няство́раны; неразвіты́;

an unformed mind неразвіты́ ро́зум

2. бясфо́рменны, амо́рфны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амарфі́зм

(ад гр. amorphos = бясформенны)

1) аморфны стан рэчыва;

2) перан. бясформеннасць, расплывістасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

amorphous

[əˈmɔrfəs]

adj.

1) бясфо́рмны

An amoeba is amorphous — Амёба бясфо́рмная

2) няпэ́ўны, невыра́зны

3) Min. некрышталі́чны, амо́рфны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АЛЮМАГЕ́ЛЬ,

аморфны высокасітаваты аксід алюмінію Al2O3. Хутка паглынае вільгаць, не раствараецца і не набракае ў вадзе і арган. растваральніках. Атрымліваецца абязводжваннем гідраксіду алюмінію. Адсарбент для сушкі газаў, ачысткі вады, асвятлення раствораў у цукр. вытв-сці; улоўнік растваральнікаў, каталізатар. Алюмагелем наз. таксама любы (у т. л. крышталічны) Al2O3.

т. 1, с. 290

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)