ра́шкуль спец. ра́шкуль, -ля м., ало́вак, род. ало́ўка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Стругаючы, зрабіць што‑н. вострым. Застругаць аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Намачыць слінаю. Наслініць пальцы. Наслініць аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́шкуль, ‑я, м.

Вугальны аловак, палачка драўнянага вугалю для рысавання, устаўленая ў рэйсфедэр.

[Ад ням. Reißkohle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́кам, прысл.

1. Плячом уперад.

Праціснуцца б.

2. У абход, кружным шляхам (разм.).

Хмара прайшла б.

3. Не прама, крыва.

Трымаць б. аловак.

◊

То бокам, то скокам (разм.) — як выпадзе, пераадольваючы цяжкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накане́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікі каўпачок, звычайна падобны на конус, які насаджваецца на канец чаго-н. або прымацоўваецца да канца чаго-н.

Аловак з наканечнікам.

Чахол шаблі з бліскучым наканечнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каранда́ш м гл разм аловак

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для капіравання. Капіравальны апарат. Капіравальная папера. Капіравальны аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохкапе́ечны, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю ў чатыры капейкі.

2. Коштам у чатыры капейкі. Чатырохкапеечны аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́страны geschärft; geschlíffen; gespítzt (пра аловак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)