акце́нт акцэ́нт, -ту м.;

◊

сде́лать акце́нт (на чём-л.) зрабі́ць акцэ́нт (на чым-небудзь);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фразы (у 1, 4 знач.). Фразавы акцэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белару́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да беларусаў, Беларусі. Беларускі народ. Беларуская мова. Беларуская літаратура. Беларускі акцэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шапяля́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць шапялявага; шапялявае вымаўленне. Гэты лёгкі польскі акцэнт, гэтую ледзь прыкметную шапялявасць Шурка недзе чуў. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Праця́гуваць ’мець акцэнт пэўнай мовы’ (воран., Сл. ПЗБ). З польск. (za)przeciągiwać ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акцэнтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

1. Паставіць (ставіць) акцэнт (у 1 знач.) на чым-н. (спец.).

2. перан. Вылучыць (вылучаць), падкрэсліць (падкрэсліваць) якую-н. думку ў выказванні (кніжн.).

А. увагу на больш важным, істотным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

accent​1 [ˈæksent] n.

1. на́ціск (у слове)

2. знак на́ціску

3. акцэ́нт, вымаўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Akzént

m -es, -e

1) акцэ́нт, на́ціск

~e sétzen — ста́віць зна́кі на́ціску

~ auf etw. (A) légen — рабі́ць акцэ́нт на чым-н.

2) акцэ́нт, вымаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Scots [skɒts] adj. шатла́ндскі;

a Scots accent шатла́ндскі акцэ́нт;

the Scots Guards шатла́ндскі гвардзе́йскі полк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цыркумфле́кс

(лац. circumflexus)

лінгв. узыходна-зыходны танічны акцэнт у старажытнагрэчаскай мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)